ASHRAE 62–1989, 2001 ve 2004 (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers) standardında, kabul edilebilir iç hava kalitesi “İçinde, bilinen kirleticilerin, yetkili kuruluşlar tarafından belirlenmiş zararlı konsantrasyonlar seviyelerinde bulunmadığı ve bu havayı soluyan insanların %80 veya daha üzerindeki oranın havanın kalitesiyle ilgili herhangi bir memnuniyetsizlik hissetmediği havadır” olarak açıklanmaktadır. Ancak bu tanımın kapsamı, kirleticilere ilave olarak uygun sıcaklık, nem ve ses seviyesi kavramlarını da içine alacak şekilde genişletilebilir.

İç ortam hava kalitesi, günümüzde HVAC endüstrisinin üzerinde çalıştığı önemli konulardan birisidir. Çünkü artık insanlar zamanlarının çok büyük bir bölümünü iç hacimlerde geçirmektedir ve iç hacimlerdeki kirleticilerin ortamdan uzaklaştırılması gerekir. İç ortam ve dış ortam hava kirlilikleri karşılaştırıldığında; iç ortamın, dış ortama göre daha kirli olduğu görülmektedir. Özellikle CO₂ konsantrasyonu, insan yoğunluğunun fazla olduğu iç ortamlarda, dış ortama göre çok çok yüksek seviyelere ulaşmaktadır. Bu nedenle, iklimlendirilen ortamların aynı zamanda taze dış ortam havasıyla beslenmesi önemlidir.

İç ortam hava kalitesinin yüksek olması; sadece konfor için değil, sağlık ve verimlilik için de gereklidir.

İç hava kalitesi ilebirlikte, en yaygın olarak bilinen 2 farklı sağlık sorunundan bahsetmek mümkündür.

Bunlar şu şekilde adlandırılmaktadır:

1 - Sick Building Syndrom - SBS (Hasta Bina Sendromu)

2 - Building Related Illness - BRI (Bina Bağlantılı Hastalıklar)